Daar zit ik dan weer, met m’n laptopje thuis op de bank de tikken. Zonder hondjes naast me. Ai. Dat wordt nog even afkicken! Lees verder
Categoriearchief: Geen categorie
De lachende hond
De laatste keer vertelde ik over m’n eerste ‘afscheid’. Waar heb je het over hè, na 5 dagen meedraaien toch al echte spanning voelen voor een hond die naar haar nieuwe baasjes vliegt. Maar ik werd echt heel blij van de mooie foto’s en filmpjes die we kregen van Djoeke, op haar nieuwe plek.
Flexplekken in de zon
’s Ochtends weet je vaak al of het een mooie dag wordt. Begint ie helder en fris, dan is de kans groot dat het ’s middags heerlijk zonnig wordt. Zoals vandaag. We hebben alleen veel in de auto gezeten, dus ik pik nu nog even de laatste zonnestraaltjes mee. Vanaf het dakterras. Je weet wel, dat heerlijke dakterras met om je heen niets anders dan bomen, water, vogels en honden.
Ready for take off!
M’n werklaptop heb ik vandaag zelfs niet meer aan gehad. Oké, alleen nog af en toe m’n mail gecheckt op m’n mobiel, maar er staat niets in brand. Dus ook die kan uit. M’n koffer zit bommetje vol. M’n e-reader ligt klaar. Nog even een back-up van m’n Macbook gedraaid. M’n bikini gepakt. Het klinkt alsof ik er klaar voor ben. En ik weet ook iets beter waar ik naartoe ga, want eerder deze week kreeg ik al even ‘een kijkje in de keuken’. Maaike zat namelijk ooit ‘Het mooiste meisje van de klas’!
Zoveel mensen, zoveel reacties
Eerlijk is eerlijk, ik stond niet meteen te trappelen om jan en alleman te vertellen over mijn vrijwilligerstrip naar Spanje. Omdat ik weet dat niet iedereen het zou begrijpen. En ook niet iedereen meteen zou staan te jubelen. Moet dat dan? Nee, natuurlijk niet, dat weet mijn verstand heus ook wel. Maar toch blijkbaar moest mijn onderbuikgevoel nog even aan dat idee wennen.