Een reactie die ik tot nu toe al veel heb gehoord. ‘Ik wist niet dat jij iets met dieren had!’ Snap ik ook. Want tja, mijn dagelijkse werk – marketing & verzekeren – heeft nou eenmaal  niet erg veel raakvlakken met dieren 🙂

Je hebt niet eens een hond!
Nee, dat klopt. Ik heb niet eens een hond, helaas. Ik ben wel opgegroeid met honden en ik vind ze leuk. Dus het zou toch volstrekt logisch zijn eigenlijk. En dat is het ook, behalve dan dat we op dit moment gewoon nog veel te veel van huis zijn. Ik wil geen hondenhart breken omdat we er nooit zijn. En ik wil ook m’n eigen hart niet breken vanwege een schuldgevoel, omdat ik er te weinig ben. Maar die hond gaat er ooit komen, zeker weten.

Als ik groot ben, word ik dierenarts
Als klein meisje wilde ik graag dierenarts worden. Tot ik besefte dat ik dan ook moest snijden en opereren. Want bloederige taferelen zijn nou eenmaal niet m’n sterkste kant. Dus werd het communicatie (Ahum?!) Een soort praktische overweging dus. Maar ergens blijft het knagen… En dan roept dat kleine meisje soms ‘Je moet toch nog een keer iets voor de dieren doen hoor!’. Nou, dat ga ik dan nu eindelijk maar eens doen!

Vraagje: weet jij eigenlijk nog wat je wilde worden?