Op de heenweg neem ik een paar benches mee. Op de terugweg als het goed is 2 honden, die hier een nieuwe plek krijgen. Veel mensen vragen hoe ik dat dan ga doen, qua vervoer. Waarschijnlijk bedoelen ze ook in verband met mijn gebrek aan spierballen 🙂 Ja, geen idee – maar dat komt echt wel goed. Hoewel ik vrij praktisch ben ingesteld, maak ik me daar totaal niet druk om. Wat ik wel spannend vind, is wat ik daar ga horen en zien. Heel veel mooie dingen denk ik, maar vast ook minder mooie dingen. En hoe ‘flink’ ben ik dan?

Je hebt ze met en zonder sokken

Er gebeuren natuurlijk heel veel nare dingen. Overal hoor, ook zeker in Nederland. Maar soms willen we gewoon niet alles weten. Laat staan onder ogen zien. Omdat het te confronterend is. Dat is denk ik heel menselijk, maar ook best slap toch? Overigens hoor ik daar ook gewoon bij, die categorie ‘held op sokken’. Maar gelukkig zijn er ook échte helden. Die het net als ons soms heel erg en naar vinden om de werkelijkheid onder ogen te zien. Maar die daar toch boven staan – en proberen er verandering in te brengen. En dan denk ik, gelukkig maar dat zij er zijn. Want het is de enige manier om een klein beetje het verschil te maken.

Ieniemie

En daarom ben ik ook blij dat ik alvast die benches en honden mee kan nemen op mijn vluchten heen en weer. Want dat is iets waarmee ik de stichting toch al ieniemie kan helpen. En ieniemie is natuurlijk ieniemie, maar het is in elk geval al meer dan niets! 🙂

PS: de sponsorteller staat al op € 400,-. Wie helpt me de € 500,- te bereiken?

Update: Cool! De € 500,- hebben we inmiddels bereikt 🙂 Op naar de € 750,- dus? Wie helpt?