Ik dacht van tevoren, ik probeer het gewoon. Ik ga geld ophalen en kijken hoe ver ik kom. Dan weet je van een paar mensen dat ze dat waarschijnlijk wel gaan doen. Maar je duimt natuurlijk dat er méér zijn. Zodat je een mooi bedrag hebt waar de stichting ook echt wat aan heeft. Én een bedrag dat je met gepaste trots ook best wilt overhandigen. Nou, check! Beide is gelukt 🙂

Muchas gracias allemaal: € 850,- voor de hondjes

Ik vind het gaaf, dat ik € 850,- heb kunnen verzamelen voor VagabunDogs. Met dank aan de vele dierenliefhebbers om me heen. Én zelfs aan de ‘maar ik hou eigenlijk niet van honden’ mensen om me heen. Cool dat jullie wel mijn initiatief supporten. En het goeie nieuws, is dat zelfs voor die 2e groep het geld érg nuttig wordt besteed.

Ja, het geld komt zeker goed terecht

Ik ben hier al 2 weken en ik heb al veel gezien van wat het betekent om een stichting als deze te runnen. Vooral: een lange adem, veel tijd en passie. Het gaat 24/7 door, maar tegelijkertijd ben je volledig afhankelijk van vrijwilligers. Je zit op een plek waar honden bijzaak zijn. Waar de politie nog geen wenkbrauw optrekt als er een vuilniszak met pups wordt gevonden (terwijl het in Nederland in de Telegraaf staat). En dus ook niet als er op een volledig verlaten terrein een hond aan de ketting ligt. Een plek waar mensen het echt niet breed hebben. Laat staan dat ze geld aan hun huisdier willen uitgeven. Een plek waar er daardoor veel te veel (ongewilde) honden zijn. En wel een plek wat mij betreft die het extra sponsorgeld dik verdiend – om toch weer een beetje méér het verschil te maken.

Verzorging, behandeling, sterilisaties, brokken, benzine…

De grootste kostenpost voor de stichting zijn gewoon de alledaagse dingen. Als een hond gevonden wordt is er soms wat mis, waar hij voor behandeld moet worden. Daarnaast krijgen ze standaard allemaal bloedtesten, inentingen én worden ze gesteriliseerd of gecastreerd. Soms worden ook honden van mensen wel gesteriliseerd, als ze daar zelf echt geen geld voor hebben. Daarmee wordt in elk geval voorkomen dat er weer ongewilde pups komen. De gastgezinnen doen zoveel mogelijk zelf en betalen – als dat kan – ook veel zelf. Kan dat niet,  worden ze ondersteund vanuit de stichting. Afgelopen dagen heb ik 15 honden eten gegeven, als je alleen al ziet hoeveel brokken er dan doorheen gaan! Dan regelt Maaike regelmatig ‘dierenarts-ritjes’, waarbij er honden en katten meerijden naar de dierenarts in Portugal. Heel praktisch: een goede dierenarts, die ‘levert’ voor een betaalbare prijs.

Dus het grootste deel van jullie sponsorbedrag gaat daar naartoe. Zodat de stichting meer honden kan opvangen én verzorgen zoals het moet. En meer honden gesteriliseerd kunnen worden. Daarnaast gaan we wat kaartjes / flyers laten drukken, zodat ze die aan mensen in de omgeving kunnen meegeven. Zodat ze ook op die manier weer wat bekender kunnen worden. Én hopelijk nog een paar extra opvanggezinnen kunnen vinden.

Still going strong

Ondertussen zijn mijn laatste dagen alweer ingegaan hier. Komende dagen ga ik nog ff aan de bak met de website, die zelfs meertalig wordt (jeuj!). Gaan we nog een ritje naar de dierenarts maken en kan ik me vast mentaal voorbereiden op de terugreis met hopelijk 2 of 3 honden in m’n bagage.

Adios!